prze-wiosna

Mamy przed­wio­śnie, bo na pewno już nie zimę. Może jesz­cze wróci, ale powszech­nego kwit­nie­nia igno­ro­wać nie spo­sób – to nie ona. A była piękna. Tylko łapy mar­zły i cza­sem trzeba było wygry­zać z futra zbity śnieg prze­szka­dza­jący cho­dzić.

Wiem, że na każ­dym moim zdję­ciu śnieg ma inny kolor. Ale on ma wła­śnie różne kolory, inny w bure poranki, wie­czory z czy­stym nie­bem, w cie­niu igla­stym, bez­list­nym, na otwar­tej prze­strzeni. Mogę to sztucz­nie zmie­nić na foto­gra­fiach, ale wolę się za każ­dym razem zasta­no­wić, jaki teraz wydaje mi się śnieg i tego koloru szu­kać.