patolowe patrole

Szu­kam wita­min na przed­wio­śniu.
A że jest dobra pora na przy­ci­na­nie krze­wów owo­co­wych, zosta­łam w mia­stecz­ko­wym pępku świata. Tym razem nie potrze­buję nic dzi­kiego.

Od lewej: jeżyna, porzeczka czarna, czer­wona, biała.

her­batka z gałą­zek porze­czek

po około 20 g gałą­zek porze­czek: czer­wo­nej, bia­łej, czar­nej
10 g pędów jeżyny
1 litr wody

Gałązki pociąć na kil­ku­cen­ty­me­trowe kawałki i zalać gorącą wodą. Goto­wać kilka minut, a potem odsta­wić pod przy­kry­ciem na pół godziny.

Począt­kowo odwar ma kolor słom­kowy, zapa­rzony nabiera deli­kat­nej czer­wieni. Jest odro­binę mętny. W smaku prze­waża aro­mat liścia czar­nej porzeczki, jed­nak ogól­nie jest mniej wyra­zi­sty, słod­kawy, lekko cierpki.

Gałę­zie porze­czek nie są surow­cem zie­lar­skim. Dla­tego nie należy spo­dzie­wać się jakie­goś ich kon­kret­nego dzia­ła­nia. Poza nimi do garnka można wrzu­cić gałązki maliny albo cze­rem­chy. Na pewno lepiej uni­kać czar­nego bzu, bo po co komu prze­czysz­cze­nie, no i kaliny, którą łatwo przedaw­ko­wać.
Z nie­owo­co­wych drzew liścia­stych można eks­pe­ry­men­to­wać z lipą i brzozą, a z igla­stych ze świer­kiem, sosną i jodłą.
Naj­le­piej spraw­dzić wcze­śniej ewen­tu­alne tera­peu­tyczne wła­ści­wo­ści skład­ni­ków w zaufa­nych źró­dłach.